ดังนั้น เพื่อเพิ่มศักยภาพด้านการบริหารจัดการน้ำแบบยั่งยืนให้ชาวประจวบคีรีขันธ์ กรมชลประทานจึงวางแผนปรับปรุงโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาปราณบุรี ประกอบด้วยการเพิ่มระดับเก็บกักอ่างเก็บน้ำปราณบุรี การปรับปรุงคลองส่งน้ำและโครงการพัฒนาแหล่งน้ำเพิ่มเติม เพื่อส่งน้ำให้กับโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาปราณบุรี รวม 4 โครงการ ประกอบด้วย อ่างเก็บน้ำแพรกตะคร้อ อ่างเก็บน้ำคลองน้อย อ่างเก็บน้ำตะลุยแพรกซ้าย และอ่างเก็บน้ำแพรกกระทุ่ม โดยจะเริ่มดำเนินการอ่างเก็บน้ำแพรกตะคร้อเป็นโครงการแรก เพื่อเร่งแก้ปัญหาการขาดแคลนน้ำอุปโภคบริโภค และพื้นที่ทำการเกษตรบริเวณท้ายอ่างเก็บน้ำของราษฎรสองแห่ง คือตำบลเขาจ้าว อ.ปราณบุรี และตำบลบึงนคร อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ และเสริมศักยภาพให้กับโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาปราณบุรี และลดปัญหาอุทกภัยบริเวณริมฝั่งคลองแพรกตะคร้อ ระยะเวลาก่อสร้าง 4 ปี หรือแล้วเสร็จประมาณปี 2571 ราษฎรจึงจะสามารถใช้งานได้ เมื่อโครงการแล้วเสร็จ อ่างดังกล่าวจะเป็นแหล่งกักเก็บน้ำต้นทุนสำหรับอุปโภคบริโภคของราษฎรได้เพียงพอตลอดปี ตลอดจนเพิ่มศักยภาพปริมาณน้ำให้กับโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาปราณบุรีอีกทางหนึ่งด้วย

ดร.ไชยทัศน์ อิ่มสำราญรัชต์ บริษัท ธาราคอนซัลแตนท์ จำกัด ที่ปรึกษาโครงการ กล่าวว่า ในการก่อสร้างอ่างเก็บน้ำแพรกตะคร้อ จำเป็นต้องมีการศึกษาการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม เพื่อเสนอต่อการพิจารณาของสำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (สผ.) ก่อนที่จะมีการสำรวจ ออกแบบและก่อสร้างต่อไป โดยสภาพพื้นที่ศึกษา ตั้งอยู่บนห้วยตะลุยแพรกขวา มีพื้นที่รับน้ำฝนจากตำแหน่งที่ตั้งหัวงาน 179.73 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 112,331 ไร่ และอยู่ในลุ่มน้ำสาขาแม่น้ำปราณบุรี ซึ่งมีพื้นที่ลุ่มน้ำทั้งหมดประมาณ 2,917.28 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 1,823,300 ไร่ ซึ่งเป็นลุ่มน้ำสาขาหนึ่งในลุ่มน้ำเพชรบุรี – ประจวบคีรีขันธ์ ลุ่มน้ำสาขาแม่น้ำปราณบุรี ครอบคลุมพื้นที่ 2 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดเพชรบุรีและประจวบคีรีขันธ์

น.ส.สุทธิกานต์ แซ่ปัง ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 11 ต.บึงนคร อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ กล่าวว่า ที่ผ่านมาชาวบ้านตำบลบึงนครส่วนใหญ่จะทำการเกษตร ทั้งพืชใช้น้ำน้อยและทำสวนทุเรียน โดยเฉพาะทุเรียนปัจจุบันมีพื้นที่ปลูกกว่าพันไร่ แต่เนื่องจากขาดแคลนแหล่งน้ำ ทำให้ได้ผลผลิตไม่ดี ชาวบ้านมีรายได้ต่ำ ซึ่งชาวบ้านดีใจมากที่กรมชลประทานมีแผนที่จะสร้างอ่างเก็บน้ำ เพราะจะช่วยให้ชาวบ้านมีแหล่งน้ำที่เพียงพอต่อการเพาะปลูก ทำกิน รวมทั้งมีน้ำกินน้ำใช้เพียงพอ แทนการใช้น้ำจากแหล่งน้ำธรรมชาติจากแม่น้ำลำธาร ซึ่งไม่มีความสะอาด ปลอดภัยและสุขอนามัยที่ดี