หลังจากเกิดเหตุ ได้ให้พนักงานของร้านไปแจ้งความกับตำรวจโรงพักในพื้นที่ แต่กลับถูกปฏิเสธไม่สามารถแจ้งความได้ โดยทางตำรวจให้เหตุผลว่าไม่ใช่ผู้เสียหายโดยตรง เป็นลูกจ้างจะต้องมีใบมอบอำนาจจากเจ้าของร้าน จึงสามารถแจ้งความได้ พนักงานจึงได้ต่อสายตรงให้ตำรวจคุยกับตน ตำรวจได้ถามตนว่าคุณต้องการอะไรจากเด็ก ถ้าจะแจ้งความต้องไปหาตัวเด็กมาเองว่าเด็กชื่ออะไร บ้านอยู่ที่ไหน ตำรวจถึงจะดำเนินการนำตัวมาไกล่เกลี่ยให้ได้ แต่กับเด็กไม่สามารถเอาผิดได้ เนื่องจากเด็กมี พ.ร.บ.คุ้มครอง ตนจึงถามตำรวจไปว่าถ้าเอาผิดกับเด็กไม่ได้ ก็เอาผิดกับผู้ปกครองได้หรือไม่ ซึ่งทางตำรวจก็ตอบว่าถ้าจะเอาผิดกับผู้ปกครอง จะต้องรอให้เรื่องถึงศาลก่อน จึงสามารถทำได้ ตนข้องใจว่าถ้าตนไปแจ้งความกับตำรวจแล้วต้องให้ไปหาตัวเด็ก ไปหาหลักฐานเองทุกอย่าง ไม่รู้ว่าจะมีตำรวจไว้ทำไม หลังจากตนนำภาพจากกล้องวงจรปิดไปโพสต์ลงในเฟซบุ๊กประจวบ 3 อ่าว ก็มีคนส่งคลิปวีดีโอและหลักฐานต่างๆ รวมถึงที่อยู่ของเด็ก พฤติกรรมต่างๆ ในการก่อเหตุตามสถานที่ต่างๆ มาให้ตนจำนวนมาก โดยเด็กทั้งสามคนนี้มีพฤติกรรมการก่อเหตุมาอย่างช่ำชอง เหมือนไม่เกรงกลัวอะไรและคงคิดว่าไม่มีใครทำอะไรได้ จึงย่ามใจและก่อเหตุมาเรื่อยๆ หลายสถานที่ ซึ่งหลังจากก่อเหตุจากร้านตนแล้ว ก็ไปขโมยทุเรียนของแม่ค้าบริเวณตลาดนัดริมทางรถไฟ จนมีชาวบ้านที่เฝ้าอยู่บริเวณนั้นพบเห็น ได้แจ้งกับเจ้าหน้าที่ตำรวจให้ไปตรวจสอบ ก่อนพาเด็กไปส่งบ้าน เนื่องจากผู้ที่แจ้งตำรวจไม่ใช่เจ้าของและเจ้าทุกข์โดยตรง จึงไม่สามารถแจ้งความเอาผิดเด็กได้ นอกจากนี้ยังมีคนบอกว่าเด็กสามคนนี้ ยังไปก่อเหตุในพื้นที่บ้านคลองวาฬ และไปขโมยเงินบริจาคที่วัดอ่าวน้อยอีกด้วย ตนอยากได้ค่าเสียหายคืน แต่ถ้าหากไม่ได้เงินคืน อย่างน้อยเด็กก็ต้องได้รับบทลงโทษเพื่อให้หลาบจำ มิฉะนั้นอาจจะไปก่อเหตุเช่นนี้อยู่เรื่อยๆ.

บุญมา ลิบลับ…..รายงาน